Skip to main content

Met een moeder die een zeer fanatiek patchworker is, trok De patchworkfamilie van Cathy Bramley alleen al vanwege de titel mijn aandacht. Maar ook de omschrijving van het verhaal maakte me nieuwsgierig. Ik verwachtte een heerlijk romantisch verhaal, dat zich afspeelt op een landgoed en waarin handwerken een belangrijke rol speelde. Die verwachting is niet helemaal uitgekomen en ik vertel je graag over het hoe en waarom, maar ook waarom je deze roman wél zou moeten lezen. 

Over De patchworkfamilie

De patchworkfamilie is in eerste instantie verschenen als vier losse e-books: Een warm welkom, Grote dromen, Een nieuwe kans en Eindelijk thuis. De covers laten het verloop van de seizoenen te zien en dat is ook in het boek te merken waarbij we een jaarlang single Gina volgen. De patchworkfamilie bundelde de vier delen tot één boek.

Gina is de moeilijkste niet. Ze is tevreden met haar leven in Derbyshire. Ze runt vanuit haar cottage aan de rand van een landgoed een kinderopvang. Ze is lief voor de kinderen, draait haar hand nergens voor om en neemt regelmatig een kijkje bij de oudere bewoners die in het landhuis wonen. Als het grote huis samen met haar cottage verkocht dreigt te worden, is Gina vastbesloten om hier een stokje voor te steken en zal ze voor het eerst in haar leven van zich af moeten bijten. Ze komt lijnrecht tegenover een knappe erfgenaam te staan die de verkoop regelt. Gooien haar gevoelens voor hem haar plannen overhoop?

Mijn mening over De patchworkfamilie

Toen De patchworkfamilie van de Engelse Cathy Bramley op de mat viel, werd ik gelijk enthousiast van de vrolijke illustratie op de voorkant. Met het winterse weer buiten was dit echt wat ik nodig had: een heerlijk vrolijk en zonnig boek om alvast een voorproefje te nemen op de lente. Echter zetten zowel de titel als de cover me enigszins op het verkeerde been. Want patchwork was meer een metafoor voor alle sterke draadjes die prachtige diverse lapjes bij elkaar houden en het verhaal besloeg de verschillende seizoenen van het jaar, dus ook de herfst en winter met de diverse feestdagen kwamen in het boek voorbij. Maar na deze feelgood roman gelezen te hebben, hoor je mij daar echt niet over klagen. Want een heerlijk verhaal werd het, juist doordat het een langere periode besloeg.

Met zijn bijna 500 pagina’s is De patchworkfamilie een goed dik boek te noemen en ik moet zeggen; dat beviel me wel. Het verhaal heeft hierdoor genoeg tijd en ruimte om vele personen de revue te laten passeren én ze voldoende uit te diepen.

We ontmoeten Gina als ze samen met haar ex in een restaurant proost op hun scheiding. Het moet een vrolijk geheel zijn, maar toch bekroop me hier een ongemakkelijk gevoel. Gina beweegt wel heel erg makkelijk met de situatie mee, maar al snel was duidelijk dat dit het begin zou worden van grote veranderingen. Waar haar volgzaamheid eerst zorgde voor wat ongemak bij mij als lezer, veranderde Gina al snel in een lieve, zorgzame, hardwerkende en behulpzame vrouw. Het is heerlijk om haar te zien opbloeien.

Naast Gina zijn er ook rollen weggelegd voor haar ex en haar ouders, opvangkinderen, buurtbewoners, erfgenamen een schoolmeester en de oude bewoners van het landhuis. De oudjes zijn schattig én eigenzinnig zoals alleen oudere mensen dat kunnen zijn. Heerlijk! Het is een kleurrijke dolle boel. Sommige personen komen vluchtig voorbij, anderen worden uitgebreider door Cathy Bramley uitgediept, maar dat is overal goed in balans. Iedereen is evengoed uitgewerkt, niemand is overbodig en samen vormen ze een prachtig geheel. Gina zorgt met haar warme en zorgzame karakter voor onderlinge verbondenheid. De eenzame senioren bloeien op als Gina met haar oppaskinderen langskomt, andersom helpenzij de kleintjes met fruit plukken en knutselprojecten. Het is één grote warme patchworkdeken.

‘It takes a village to raise a child’ gaat in De patchworkfamilie zeker op.

Naast de fijne warme momenten is er ook het nodige aan tegenslag te verduren en heeft Cathy Bramley zich ook aan zwaardere thema’s durven wagen zoals verlies en ziekte. Maar net als voor de uitwerking geldt ook voor de thema’s dat alles goed in balans is. Er is voldoende diepgang zonder dat het heel zwaar wordt.

Met haar levendige schrijfstijl weet Cathy Bramley er een mooi geheel van te maken, waarbij alles goed op elkaar aansluit. Leuke en kleurrijke personages met hun persoonlijke groei, humor en diepgang, de omgeving van het landgoed. De patchworkfamilie komt helemaal tot leven door Bramleys manier van schrijven. Het boek is genieten tot de laatste bladzijde waarbij je je helemaal thuis voelt op het landgoed.

Conclusie over De patchworkfamilie

De patchworkfamilie is een hartverwarmend, soms hartverscheurend verhaal dat vele harten zal stelen. Het boek kent diepgang, humor, verdriet en romantiek. En allemaal beschreven met de vloeiende pen van Cathy Bramley. Kortom; Een heerlijke feelgood roman die zeker de moeite van het lezen waard is. Ik geef het daarom 4 sterren!

Ik hoop dat er nog meer boeken van Bramley in het Nederlands zullen verschijnen, niet op de minste plaats The lemon tree café dat gaat over Gina’s vriendin Rosie en haar café in hetzelfde Derbyshire. I want more!

****

p.s. Dit boek las en besprak ik voor Fabulous Feelgood op Hebban.nl. Het artikel lees je hier.

Leave a Reply